ಪ್ರತಿಬಿಂಬ

ಕನ್ನಡ ಕಾವ್ಯಲೋಕದಲ್ಲಿ
ಒಮ್ಮೆ ಕಣ್ಣಾಡಿಸಿ
ನೆತ್ತಿಗೇರಿದ ನವರಸಗಳ
ಭಾವನೆಯನ್ನು
ಮೆಲುಕುಹಾಕುತ್ತಾ
ಎಲ್ಲವನೂ ಅರಿತು
ಅರಗಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಭಂಗಿಯಲಿ
ಗದ್ದಕ್ಕೆ ಕೈಯೂರಿ
ಕುಳಿತಾಗ......

ಕಾನನದಿ
ಸಣ್ಣ ಝರಿಯೊಂದು
ಕಲ್ಲುಬಂಡೆಗಳ ಬಳಸಿ
ಸಾಗುವಾಗ ಕೇಳಿಸುವಂತೆ
ಕಿಲಕಿಲನೆ ನಕ್ಕ ಸದ್ದು
ತಲೆಯೆತ್ತಿ ನೋಡಿದರೆ
ಎನ್ನ ಕವಿತೆ
ಇಂದು ನಾ ನಿನ್ನ
ಸೆರೆಯಾಗಲಾರೆ ಕವೀ...
"ನೀ ಬರೆಯಲಾರೆ ಎನ್ನ"

ಎನ್ನ ಮುಂದೆಯೇ
ಮೈದಳೆದು ನಿಂತಿರುವ
ಕವಿತೆಯನ್ನು ಕಂಡು
ತಲೆತುಂಬ ತುಂಬಿ
ಮತ್ತೇರಿಸಿದ್ದ
ಕನ್ನಡ ಕಾವ್ಯಗಳ ಪದಗಳು
ಅಲ್ಲಿ-ಇಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲೆಲ್ಲಿಯೂ ಬಿದ್ದು
ಒಡೆದ ಕನ್ನಡಿಯ
ಚೂರುಗಳಂತೆ ಚದುರಿಹೋಗಿ
ಭಾವಶೂನ್ಯವೆಲ್ಲ ಮನವ ಆವರಿಸಿ
ಮೈಮರೆತು ನಾ
ಕವಿತೆಯನು ನೋಡುತಿರೆ...

ಮತ್ತೆ ಮೈದಡವಿ
ಪ್ರೇಮದಿಂದಲೇ ನೋಡಿ
ಅವಳೇ ಪೋಣಿಸಿದಳೆನ್ನ
ಮನದ ಭಾವನೆಯ
ಮತ್ತೆ ಮೂಡಿತು ಮನದಿ
ಕವಿತೆಯಾ ಪ್ರತಿಬಿಂಬ....

ಪ್ರೇಮ ಸಿಂಚನ

ವಸುಂಧರೆಯ
ಸಾರ-ಸತ್ವವನೆಲ್ಲವನೂ
ತಾಯ ಬೇರಿನಿಂದ ಹೀರಿ...
ಮೈದಳೆದು ನಿಂತಿರುವೆ
ನಿನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯನೇ ಹೊತ್ತು
ಶಿರಬಾಗಿ ನಿಂತಿರುವೆ
ನಿನ್ನ ಪ್ರೇಮಾಮೃತವು
ಅಂತರಂಗದಲಿ ತುಂಬಿ
ಸವಿ ಜೇನ ಸಿಂಚನವಾ
ಹರಿಸಿಹುದು ಹನಿಯಾಗಿ
ನೋಡುಬಾ ನಲ್ಲೆ
ಹೃದಯವೇ ತೆರೆದಿದೆ
ಹಸಿರಾಗಿ, ಪ್ರೀತಿಯ ಸಂಭ್ರಮ
ಮಂಜ ಹನಿಯಾಗಿ
ನಿನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯ ಮೊಗ್ಗು
ಅರಳಿ ಮನಸೂರೆಗೊಳ್ಳುವ
ಪರಿಮಳವ ಚೆಲ್ಲಿ
ಅವರಿವರು ಕೈಹಾಕಿ
ಕಿತ್ತು ಮುಡಿಯುವ ಮುನ್ನ
ಎನ್ನ ಕಡೆಗೊಮ್ಮ ನೋಡು
ಎನ್ನ ಎದೆಯಲ್ಲಿ ಹುಟ್ಟಿದ
ಪ್ರೇಮ ಜ್ಯೋತಿಯನು
ನಿನ್ನೆದೆಯ ಪುಟ್ಟ ಗೂಡಿನಲ್ಲಿ ಬೆಳಗಿಸಿ
ಬೆಳಗು ಬಾ ಎನ್ನ ಜೀವನವಾ .....

ತೃಷೆ.....

ಒಡಲಿಗೇ ಕಿಚ್ಚನಿಡುವ
ಉರಿಬಿಸಿಲು
ಅಂತರಾಳದಲ್ಲಿ ಇರುವ
ತಂಪನೆಲ್ಲವ ಬಸಿದಿದೆ
ಅಲ್ಲಲ್ಲಿ ಬಾಯ್ದೆರೆದು
ಆಗಸದೆಡೆಗೆ
ನೋಡುತ್ತಿರುವ ಭೂಮಿ
ಮೇಲುಹೊದಿಕೆಯ ಹಸಿರು
ಮುಚ್ಚಲಾರದು
ಇಳೆಯ ತಾಪವನು
ನೀರಿಗಾಗಿ ಹಾತೊರೆಯುತ್ತಿರುವ
ಕೆರೆ, ಕಟ್ಟೆ ಭಾವಿಗಳು
ನದಿ, ತೊರೆ, ನಾಲೆಗಳು
ಗಂಟಲು ಒಣಗಿ
ಬಾಯಾರಿ ದನಿಯೆತ್ತದಿರುವ
ಪಶು ಪಕ್ಷಿ ಜೀವಿಗಳು
ಇಳಿದು ಬಾ... ವರುಣ
ಇಳೆಗೆ ತಂಪನೀಯುಬಾ
ತಣಿಸು ಬಾ
ಜೀವಿಗಳ ತೃಷೆಯಾ...
ಬಾ ವರುಣಾ... ಬಾ
ಇಳಿದು ಬಾ
ಇಳೆಯ ತೃಷೆಯ
ನೀಗುಬಾ ವರುಣಾ....

ವೇದನೆ-ನಿವೇದನೆ

ಇನ್ನೇನು ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಬಿಟ್ಟು

ಎಲ್ಲರನ್ನೂ ತೊರೆದು
ಮನದಾಳದಲ್ಲಿ
ನೆನಪುಗಳ ಬುತ್ತಿ ಕಟ್ಟಿಕೊಂಡು
ಸಾಗುವ ಸಮಯ

ಹೇಳಬೇಕಾದ ಮಾತುಗಳು
ಮನದಲ್ಲೇ ಉಳಿದು
ಹಳಹಳಿಸುತ್ತಾ ನಿಟ್ಟುಸಿರಿನ ಬಿಸಿಗೆ
ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ಪ್ರೇಮ ಬೀಜ
ಬಾಡಿ ಹೋಗುವ ಸಮಯ

ನೀಲಾಕಾಶದಲ್ಲಿ ಒಮ್ಮೆಲೆ
ಮೋಡಗಳ ಸಾಲು
ಅಂತರಂಗದಲಿ ಪ್ರತಿಫಲಿಸುತ್ತಿದೆ
ಬಿರಬಿರನೆ ಸಾಗುವ ಅವಳೆಡೆಗೆ
ಹತಾಶೆಯ ನೋಟ

ಇಳೆಗೆ ತಂಪೆರೆಯುತ್ತಿರುವ
ಮೊದಲ ಮಳೆಯ ಹನಿ
ಹೃದಯಕ್ಕೂ ತಂಪೆರೆಯಲಿ
ಹೇಳಿ ಬಿಡು ಪ್ರೇಮದ ಅಳಲನ್ನು
ನುಡಿಯಿತು ಮನ

ಹನಿ ಪ್ರೀತಿಗಾಗಿ
ಹಾತೊರೆಯುವ ಮನ
ಮಳೆಯಲ್ಲಿ ತೊಯ್ದ ಕೆಸರು ರಸ್ತೆಯಲಿ
ಪ್ರೇಮ ನಿವೇಯದನೆಯ ಪಯಣದಿ
ಜಾರಿ ಬೀಳುವ ಭಯ

ಪುಸ್ತಕಗಳ ಎದೆಗೆ ಅವುಚಿಕೊಂಡು
ಹೃದಯದೊಳಗಿನ ಭಾವನೆಗಳ
ಮರೆಮಾಚಿ ಬರುತಿರುವ ಅವಳು
ನೆತ್ತಿಗೇರಿದ ಪ್ರೀತಿ ಕರಗದಿರಲೆಂದು
ತಲೆ ಮೇಲೆ ಪುಸ್ತಕಗಳ ಹೊತ್ತಿರುವ ನಾನು

ಸ್ಥಬ್ದವಾದ ಗಾಳಿಯಲಿ
ತುಂತುರು ಹನಿಗಳು
ಎದೆಯಲ್ಲೆಲ್ಲಾ ಗುಡುಗು-ಸಿಡಿಲ ಸದ್ದುಗಳು
ಗೆಳತೀ ನನ್ನ ಪ್ರೇಮವನೊಪ್ಪಿಕೋ
ಮಾತು ಶೂನ್ಯದಿಂದ ಬಂದಂತೆ

ನಿಂತ ನೆಲದಿ ಕಾಲ್ಬೆರಳುಗಳಿಂದ
ಎನ್ನ ಬಾಳ ರೇಖೆಗಳ ಬಿಡಿಸುತ್ತ ಅವಳು
ಮೆಲ್ಲಗೆ ತಲೆಯೆತ್ತಿ ನೋಡಿ
ಕಂಗಳಿಂದಲೇ ಪ್ರೇಮಧಾರೆ ಹರಿಸುವಾಗ
ಫಕ್ಕನೆ ಬೆಳಗಿದ ಕೋಲ್ಮಿಂಚು.......

ಕವಿತೆ

ಮನದಲ್ಲಿ ಇಂದೇಕೋ

ತಳಮಳ ಕ್ಷಣಗಳು

ಎಂದೋ ಒಂದು ದಿನ

ಎಲ್ಲೋ ನೋಡಿದ

ಸುಂದರಿಯ ಅಸ್ಪಷ್ಟ ಚಿತ್ರ

ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಮೂಡುತಿದೆ

ಅವಳಿಗೂ ನನಗೂ

ಯಾವುದೇ ಸಂಬಂಧವಿಲ್ಲ

ಅನುಬಂಧವಿಲ್ಲ, ಬಂಧವೂ ಇಲ್ಲ

ರಾಗ-ದ್ವೇಷಗಳ ಭಾವನೆಯಿಲ್ಲ

ಆದರೂ ಕಾಡುತಿದೆ

ಅವಳ ನೆನಪು

ನೀರವ ರಾತ್ರಿಯಲಿ

ಸುರಿವ ಮಳೆಯಲ್ಲಿ

ಕೋಲ್ಮಿಂಚಿನಂತೆ ಗೋಚರಿಸಿ

ಮರುಕ್ಷಣವೇ ಮರೆಯಾದ

ಅವರ ಹೆಸರು, ಊರು-ಕೇರಿ

ಯಾವುದೂ ಅರಿಯದು ಎನ್ನ ಮನ

ಕೃಷ್ಣ ಸುಂದರಿಯ

ತುಂಟ ನಗು, ಓರೆ ನೋಟ

ವೈಯಾರದ ನಡೆ

ಬಳುಕುವ ಸೊಂಟ

ಮತ್ತೆ-ಮತ್ತೆ ಮನದಲ್ಲಿ

ಮೂಡಿದೆ ಇಂದು

ಸಂತೆಯಲ್ಲೋ, ಜಾತ್ರೆಯಲ್ಲೋ

ಬಸ್ ನಿಲ್ದಾಣದಲ್ಲೋ

ಯಾವ ತಾಣವದು

ಅವಳ ಭೇಟಿಯಾದದ್ದು

ಎಂಬ ತಲೆಬುಡದ ಅರಿವಿಲ್ಲದಿದ್ದರೂ

ಕಾಡುತಿದೆ ಅವಳ ನೆನಪು

ತಲೆಬರಹವಿಲ್ಲದ ಕವಿತೆಯಂತೆ

ವಾದ-ಸಂವಾದ

ನಾನು ಬರೆದ

ಕವಿತೆಗಳೆಂಬ ಅಕ್ಷರಮಾಲೆಯ
ಅಕ್ಷರಗಳು ನನ್ನನ್ನು
ಕೆಕ್ಕರಿಸಿ ನೋಡುತ್ತವೆ
ಬಳಸಿದ ಪದಗಳೆಲ್ಲ
ಮೆಲ್ಲನೆ ಗದರಿಸುತ್ತವೆ


ಅಕ್ಕರೆಯಿಂದ
ನನ್ನ ಕೈಹಿಡಿದು ನಡೆಸಿ
ಸ್ನೇಹ, ಪ್ರೀತಿಗೆ
ಭಾಷ್ಯವನೇ ಬರೆವ
ಸುಂದರ ಕಾವ್ಯಗಳು
ಒಮ್ಮೊಮ್ಮೆ
ಮುನಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತವೆ

ಕಾಗುಣಿತ ದೋಷವೂ
ಅಪಾರ್ಥ, ಅನರ್ಥವನೆ ಬಗೆವ
ಪದಗಳ ಜೋಡಣೆ
ಎಲ್ಲವೂ ಸೇರಿ
ನನ್ನ ಮನದಲ್ಲೆಲ್ಲ
ಕೋಲಾಹಲ ಸೃಷ್ಟಿಸುತ್ತವೆ


ಮಂಗನ ಕೈಯಲ್ಲಿ
ಸಿಲುಕಿರುವ ಮಾಣಿಕ್ಯದಂತೆ
ನನ್ನ ಕೈಚಳಕದಿ ಸಿಲುಕಿ
ನಲುಗುತ್ತಾ ಕೊರಗುತ್ತವೆ
ಮತ್ತೇನೂ ಮಾಡದೇ
ಸುಮ್ಮನೇ ಸದ್ದಿಲ್ಲದೇ ಬಿದ್ದಿರುತ್ತವೆ

ಬಿಗುಮಾನ

ನನಗೆ ಗೊತ್ತು

ಅವಳು ಹಾಗಲ್ಲವಂತ
ಅವಳಿಗೂ ಗೊತ್ತು
ನಾನು ಅಂಥವನಲ್ಲಾ ಅಂತ
ಆದರೂ ಒಮ್ಮೊಮ್ಮೆ
ನಮ್ಮ ಸಂವಾದಗಳು
ವಾದಕ್ಕೆ ಎಡೆಮಾಡಿಕೊಡುತ್ತವೆ


ಮನದಲ್ಲಿ ಬಿಗುಮಾನ
ಅವಳೇ ಮಾತನಾಡಿಸಲಿ
ಅಂತ ನಾನು
ನಾನೇಕೆ ಮಾತಾಡಲಿ
ಅಂತ ಅವಳು
ಆದರೆ ನಮ್ಮ ಸ್ನೇಹದ ಬಂಧ
ಇಷ್ಟಕ್ಕೇ ಮುರಿಯುವದಿಲ್ಲ

ನನ್ನ ಇಣುಕು ನೋಟ
ಮೀರಿ ಅವಳು ಇರಲಾರಳು
ಅವಳ ಓರೆಗಣ್ಣಿನ ನೋಟ
ನನ್ನೆದೆಯಲ್ಲಿ
ಪುಳಕವನ್ನೆಬ್ಬಿಸುತ್ತದೆ


ಬೆಚ್ಚನೆಯ ಸ್ನೇಹದಿ
ಕರಗಲಾರದೇ ಮುನಿಸು
ಬಿಗುಮಾನ ಮರೆತು
ಹಾಡು ಕೋಗಿಲೆಯೇ
ಋತುಮಾನ ಕಳೆದು
ಬಂತಿದೋ ವಸಂತ
ಅರಳಲಿ ಎಮ್ಮ ಹೃದಯಾ......

ಸಂವಹನ

ಅಲ್ಲಿ ದೂರದಲ್ಲಿರುವ
ಮಾಮರದ ಅಡಿಯಲ್ಲಿ
ಮ್ಲಾನವದನಳಾಗಿ
ಕಾದಿರುವಳು ಅವಳು
ಅಶೋಕವನದಲ್ಲಿ
ಕುಳಿತಿರುವ ಸೀತೆಯಂತೆ

ಮನದಾಳದಲ್ಲಿ ತುಂಬಿರುವ
ತುಮುಲಗಳನು
ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳುವ ಹಂಬಲ
ಮೇಲ್ನೋಟಕ್ಕೆ ಶಾಂತಸಾಗರ
ಯಾವಾಗ ಸಿಡಿಯುವುದೋ
ಜ್ವಾಲಾಮುಖಿ
ವಸುಂಧರೆಯೂ ಅರಿಯಳು


ಅಲ್ಲಿ, ಅವಳ ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿ
ಕುಳಿತು ಕುಶಲೋಪರಿ
ಸಂಭಾಷಣೆಯ ಕೇಳುವ
ವ್ಯವಧಾನವಿಲ್ಲವೆನಗೆ
ಆದರೂ ಹರಿಯುತಿದೆ ನಮ್ಮಿಬ್ಬರಲ್ಲಿ
ಭಾವನೆಗಳ ಸಂವಹನ


ಅವಳಿಗೂ ಗೊತ್ತು ....
ಮನದ ದುಗುಡವ ಹೇಳಲು
ಮಾತುಗಳೇ ಬೇಕೆ ?
ಅರಿಯುವ ಮನ ಬೇಕು ಎಂಬುದು
ಅದೇ ನಮ್ಮಿಬ್ಬರ ತಿಳುವಳಿಕೆ
ಕಾಲ ಮೆಲ್ಲಗೆ ಸರಿಯುತಿದೆ.........

ನಿನ್ನ ಸವಿ ನೆನಪು

ತದಿಗೆಯ ರಾತ್ರಿಯ
ನೀಲಾಕಾಶದಲ್ಲಿ
ಚಂದ್ರ ಬಿಂಬದ ಪಕ್ಕ
ಅನತಿ ದೂರದಲ್ಲಿ
ಮಿನುತ್ತಿರುವ ತಾರೆಯಂತೆ
ನಿನ್ನ ನೆನಪು


ಪೂರ್ಣ ಚಂದಿರನಿರುವ
ಹುಣ್ಣಿಮೆಯ ರಾತ್ರಿಯಲಿ
ಸಾಗರವು ಉಕ್ಕೇರುವಾಗ
ದಡವ ಚುಂಬಿಸುವ
ಅಲೆಗಳ ತೆರದಿ
ನಿನ್ನ ಸವಿ ನೆನಪು


ಮೂಡಣದಿ ಉದಯಿಸುವ
ಭಾಸ್ಕರನ ಕಿರಣ
ಮೋಡಗಳ ಮರೆಯಿಂದ
ಗಿಡಮರಗಳ ಸಂದಿನಿಂದ
ತೂರಿ ಬರುವಂತೆ
ನಿನ್ನ ಸವಿ ನೆನಪು

ದೂರದಲ್ಲೆಲ್ಲೋ ಅರಳಿದ
ಮಲ್ಲಿಗೆಯ ಪರಿಮಳ
ಮನವ ಮುದಗೊಳಿಸುವಂತೆ
ಮತ್ತೆ-ಮತ್ತೆ ಸೆಳೆವುದು
ನಿನ್ನ ಸವಿ ನೆನಪು


ಹೂವಿಂದ ಹೂವಿಗೆ ಹಾರಿ
ಮಕರಂದವನು ಹೀರಿ
ಸವಿ-ಜೇನ ಸಂಗ್ರಹಿಸುವ
ಭ್ರಮರದಂತೆ
ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಮರುಕಳಿಸುವುದು
ನಿನ್ನ ಸವೀ.. ಸವಿ ನೆನಪು

ಪ್ರೇಯಸಿ

ತೋಟದಲ್ಲಿ ಅರಳಿರುವ

ಸೂಜಿ ಮಲ್ಲಿಗೆ ಹೂವಿನ

ಪರಿಮಳವು ಸೆಳೆವಂತೆ

ಅವಳ ನೆನಪು

ಸೂರ್ಯಕಾಂತಿಯ

ಸೊಬಗಿನಂತೆ ಅವಳ ನೋಟ

ಸುಳಿವುದೆನ್ನ ಸುತ್ತ

ಕೆಂಗುಲಾಬಿಯ ಚೆಲುವು
ಅವಳ ನಸುನಗುವು
ಸಂಪಿಗೆಯ ಕಂಪು
ಕೇದಿಗೆಯ ಘಮ-ಘಮ
ಆಗಾಗ ಕೈ ಕಚ್ಚುವ
ಮುಳ್ಳು ಮೊನೆ
ಅವಳ ಹುಸಿಗೋಪ

ನಮ್ಮ ಪ್ರೀತಿಯ ತೋಟದಿ
ಅರಳಿರುವ
ಆವ ಹೂವಾದರೇನು
ಭಾವ ನೂರಾದರೇನು
ಪರಿಮಳದ ಸೊಬಗು
ಎಂದಿಗೂ ಕುಂದದು
ಮಾತಿನಾ ಮಂಟಪ
ನಮ್ಮ ಸರಸ ಸಲ್ಲಾಪದಿ
ನವರಸಗಳ ಭಾವಗಳು ಸೇರಿ
ಸೆಳೆವುದೆನ್ನನು ಅನವರತ