Wednesday, September 9, 2009

ಸ್ನೇಹ

ಈ ಬದುಕಿನಲ್ಲಿ ಪ್ರಾಯಶಃ ನಾವೆಲ್ಲರೂ ಇಂತಹ ಅನುಭವಕ್ಕೆ ಬಂದಿರುತ್ತೇವೆ ಎಂಬುದು ನನ್ನ ಅನಿಸಿಕೆ. ಏನಿದು ಅಂತಹ ಮಾತು ? ಎಂಬ ಪ್ರಶ್ನೆ ಈಗಾಗಲೇ ನಿಮ್ಮ ಮನದಲ್ಲಿ ಮೂಡಿ ಕುತೂಹಲವನ್ನು ಕೆರಳಿಸುತ್ತಿರಬಹುದು ಅಲ್ಲವೇ ?
ಒಂದು ಸಲ ವಿಚಾರ ಮಾಡಿ ನೋಡಿ, ಮಾನವ ಸಮಾಜ ಜೀವಿ ಎಂಬುದಾಗಿ ನಮಗೆಲ್ಲಾ ಗೊತ್ತು. ಇದರಿಂದಾಗಿ ನಾವು ನಮ್ಮ ದೈನಂದಿನ ಬದುಕಿನಲ್ಲಿ ಹಲವಾರು ಜನರನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗುತ್ತೇವೆ. ಕೆಲವರು ಭೇಟಿಯು ಕ್ಷಣಿಕವಾಗಿ ಅವರ ನಮ್ಮ ಬದುಕಿನ ಮೇಲೆ ಯಾವುದೇ ಪರಿಣಾಮವನ್ನು ಬೀರುವುದಿಲ್ಲ. ಇನ್ನೂ ಕೆಲವರು ನಮ್ಮ ಮನದಲ್ಲಿ ಆಳವಾಗಿ ಬೇರೂರುತ್ತಾರೆ. ಯಾವುದೇ ಸಂಬಂಧ ಸ್ನೇಹ, ಪ್ರೇಮ ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೂ ನಾವು ಅವರನ್ನು ಬಯಸುತ್ತೇವೆ. ಅವರನ್ನು ಕಾಣದಿದ್ದರೆ ನಮಗೆ ಏನೋ ಒಂದು ತರಹ ಮನಸಿಕೆ ಕಸಿವಿಸಿಯಾಗುತ್ತದೆ. ಇಂತಹ ಜನರಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ದೈನಂದಿನ ಪ್ರಯಾಣ ಸ್ಥಳಗಳಂತಹ ಬಸ್/ರೈಲು ನಿಲ್ದಾಣಗಳಲ್ಲಿ ನಿಯಮಿತವಾಗಿ ಸಿಗುವವರು ಇರುತ್ತಾರೆ. ನಾವು ಅವರ ಬಗ್ಗೆ ಏನೂ ಅರಿಯದಿದ್ದರೂ ಸಹ ಅವರು ಕಾಣದಿದ್ದರೆ ಏನೋ ಒಂದು ತೆರನಾದ ಆತಂಕ, ಯಾಕೋ ಏನೋ ಇವತ್ತು ಅವರು ಬಂದಿಲ್ಲವಲ್ಲ, ಏನು ಕಾರಣ ಇರಬಹುದು ಎಂಬ ತವಕ. . . . .
ಇನ್ನು ಕೆಲವರು ನಮ್ಮ ಕಛೇರಿ ಸ್ಥಳದಲ್ಲಿ ಸಿಗುವವರು, ಇವರೆಲ್ಲಾ ತುಂಬಾ ಎನ್ನದಿದ್ದರೂ ಸಹ ಅಲ್ಪ-ಸ್ವಲ್ಪ ಪರಿಚಯ ಹೊಂದಿರುವವರು. ಈ ತರಹದ ಜನರು ನಮ್ಮ ಜೀವನದ ಅವಿಭಾಜ್ಯ ಭಾಗವಾಗುತ್ತಾರೆ. ಏನೋ ಒಂದು ತರಹದ ಬಂಧನ ನಮ್ಮ ಮಧ್ಯದಲ್ಲಿ ಬೆಸುಗೆಯಾಗುತ್ತದೆ. ಒಂದು ಸಲ ವಿಚಾರ ಮಾಡಿ ಇಂತಹ ಜನರು ನಮ್ಮ ನಿಮ್ಮ ಎಲ್ಲರ ಬಾಳಿನಲ್ಲಿಯೂ ಬಂದಿರುತ್ತಾರೆ.
ಈ ಸಂಬಂಧವನ್ನು ನಾವು ಸ್ನೇಹ ಎನ್ನಲಾಗದು !! ಏಕೆಂದರೆ ಸ್ನೇಹವು ತುಂಬಾ ಸಮಯದ ಸಾನಿಧ್ಯದ ನಂತರ ಎರಡು ವ್ಯಕ್ತಿಗಳ ಮಧ್ಯದಲ್ಲಿ ಪರಸ್ಪರ ತಿಳುವಳಿಕೆ, ಸಮಾನ ಯೋಚನೆಗಳು ಅಥವಾ ಸಮಾನ ಹವ್ಯಾಸಗಳು ಇದ್ದರೆ ಮಾತ್ರ ಬೆಳೆಯುತ್ತದೆ.
ಈ ಸಂಬಂಧವನ್ನು ನಾವು ಪ್ರೇಮ ಎನ್ನಲಾಗದು !! ಏಕೆಂದರೆ ಪ್ರೇಮ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಎರಡು ಪರಸ್ಪರ ವಿರುದ್ಧ ಲಿಂಗಿಗಳ ಮಧ್ಯದಲ್ಲಿ ಉಂಟಾಗುವ ಸಂಬಂಧ. ಅಥವಾ ಅವಿವಾಹಿತ ಜೋಡಿಗಳ ಮಧ್ಯದಲ್ಲಿ ಸಂಭವಿಸಬಹುದಾದ ಒಂದು ಮಧುರ ಅನುಭಾವ.
ಆದರೂ ಸಹ ಈ ಬಂಧನಗಳು ನಮ್ಮನ್ನು ಯಾವುದೋ ಮೋಡಿಯಲ್ಲಿ ಬೆಸೆಯುತ್ತವೆ. ಕಛೇರಿಯಲ್ಲಿ ಕಾಲಿಡುತ್ತಿದ್ದಂತೆಯೇ ನಮಗೆ ಅವರನ್ನು ಕಾಣದಿದ್ದರೆ ಏನೋ ಒಂದು ತರಹದ ಕಸಿವಿಸಿಯಾಗುತ್ತದೆ.


ಓ ಎನ್ನ ಸ್ನೇಹವೇ ...
ನಿನ್ನ ನೆನಹು ಮುದಗೊಳಿಸುವುದು
ಎನ್ನ ಮನವ
ಸಂತಸವು ತುಂಬುವುದು ಅಂತರಾಳದಲಿ

ನಿನ್ನ ನೆನೆಯುತಲಿ
ಮನಸು ಮುದಗೊಳ್ಳುವುದು
ಸಂತಸವು ಉಕ್ಕುವುದು
ಹೃದಯಾಂತರಾಳದಲಿ

ನಿನ್ನ ನೋಟವು ಎನಗೆ
ಅಭಯವನು ನೀಡುವುದು
ನೂರು ಸಂಕಟಗಳನು
ಮೀರಿ ಮೆರೆಯಲು ಜಗದಿ

ಸ್ನೇಹವೋ, ಮೋಹವೋ,
ಕಾಮವೋ ನಾನರಿಯೆ
ಮನವು ಬಯಸುವುದು ನಿನ್ನ ಸಂಗವ
ಅನುದಿನವು ಅನುಕ್ಷಣವೂ

Sunday, September 6, 2009

ಕನ್ನಡ ಮಾತೆ

ನಮ್ಮ ಒಲುಮೆಯ ತಾಯೇ
ನನ್ನೆದೆಯಾಳದ ಹೂವೆ
ಕನ್ನಡತಿ ನಮ್ಮೊಡತಿ ಹರಸು ಬಾ
ಮಡಿಲ ಮಕ್ಕಳನು ಎದೆತುಂಬಿ

ಮಾತೃ ವಾತ್ಸಲ್ಯ ತುಂಬಿದ
ನಿನ್ನ ನುಡಿ ಸವಿ ಜೇನು

ಬೇಧ ಭಾವವ ತೋರದೆ
ಸಮತೆಯನು ಮೆರೆಯುವಳು ನಾಡ ಮಕ್ಕಳಲಿ
ತನ್ನ ಮಡಿಲಿನ ಮಕ್ಕಳೋ, ಪರನಾಡಿನ ಕುಡಿಗಳೋ
ಆಶ್ರಯವಿತ್ತು ಸಲುಹುವಳು ಅನುಗಾಲ

ಅವಳುಡುಗೆ ಅಂದವೋ
ಸಹ್ಯಾದ್ರಿ ಶ್ರೇಣಿಯ ಹಸಿರು ಹಾಸು
ಕರಾವಳಿಯ ತಟದಲ್ಲಿ ಸಾಗರವು ಅನುದಿನವು
ಪೂಜಿಸುವುದು ಮಾತೆಯ ಪಾದವ

ಅವಳ ಮಮತೆಯು ಉಕ್ಕಿ ಹರಿವುದು
ಕೃಷ್ಣೆ, ಕಾವೇರಿ, ತುಂಗಭದ್ರೆ
ಶರಾವತಿಯ ಹನಿ ಹನಿ ನೀರಿನಲಿ
ನಾಡ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಸಾಕಿ ಸಲುಹುವುದು ಅನುಗಾಲ

ಕನ್ನಡದ ಮಾತೆ ಮನಸೂರೆಗೊಳ್ಳುವಳು
ಬೇಲೂರ ಬೀದಿಯಲಿ, ಹಳೇಬೀಡಿನ ಹಾದಿಯಲಿ
ಹಂಪಿ, ಐಹೊಳೆ ಬದಾಮಿಗಳಲಿ
ಅಂದವನು ಚಂದವನು ಸಾರುವುದು ಜಗಕೆಲ್ಲ

ಆವ ಜನುಮದ ಪುಣ್ಯವೋ
ಕನ್ನಡದ ಮಣ್ಣಿನಲಿ ಜನಿಸಿಹೆನು ನಾನು
ಧನ್ಯವೀ ಜನುಮ ಧನ್ಯವೀ ಜನುಮ
ಮತ್ತೆ ಜನಿಸುವೆ ಈ ನಾಡ ಮಣ್ಣಿನಲಿ

ತಾಯೇ ನಾ ಬೇಡುವೆನು,
ನೂರು ಜನುಮವ ನೀಡು ಕನ್ನಡದ ಮಣ್ಣಿನಲಿ
ಎನಿತು ಜನುಮವನೆತ್ತಿದರೇನು
ತಾಯ ಋಣ ತೀರದು, ತಾಯ ಋಣ ತೀರದು, ತಾಯ ಋಣ ತೀರದು. . . . . .

Monday, August 17, 2009

ಅಂತರಂಗದಾ ಮೃದಂಗ

ನನ್ನೆದೆಯ ಆಳದಲಿ ಹಲವಾರು ವಿಚಾರಗಳು, ಕತೆಗಳು, ಕವಿತೆಗಳು ನೂರೆಂಟು ಮಾತುಗಳು ತಳಮಳವನ್ನು ಹೊಮ್ಮಿಸುತ್ತವೆ. ಆದರೆ ಏಕೋ ಏನೋ ಬರೆಯಲು ಹೊರಟರೆ ಎಲ್ಲವೂ ಕಲಸು ಮೇಲೋಗರ. ಮಿಶ್ರಣಗೊಂಡಿರುವ ವಿಷಯಗಳನ್ನು ಕಲಬೆರಕೆಯಾಗದಂತೆ ಬೇರ್ಪಡಿಸಿ ವಿಷದವಾಗಿ ವಿವರಿಸಲು ಲೇಖನಿಯಲ್ಲಿ ಹರಿಸಲು (ಇಲ್ಲಿ ಹಾಗೆ ಬರೆಯುವುದು ಅಪ್ರಸ್ತುತ) ಅಥವಾ ಬ್ಲಾಗಿಸಲು (ಎಲ್ಲರೊಡನೆ ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳಲು) ಬಹುಶಃ ನನಗೆ ವೃತ್ತಿಪರತೆ ಇಲ್ಲವೇನೋ ???

ಮಧ್ಯರಾತ್ರಿಯಲಿ,
ದೂರದಲ್ಲೆಲ್ಲೋ ಸಿಂಕಿನಲ್ಲಿ ಸೋರುತಿರುವ
ನಲ್ಲಿಯ ನೀರಿನ ಟಪ್ ಟಪ್ ಸದ್ದು,
ಮನದಲ್ಲಿ ತಳಮಳವನ್ನುಂಟುಮಾಡುತ್ತದೆ.
ಅಂತರಂಗದಲಿ ವಿಚಾರಗಳ ಮಂಥನ
ಅಮೃತ ದೊರೆಯುವುದೇ ..... ???
ಆದರೂ ಸಹ ಬರೆಯಲೇ ಬೇಕು ಎನ್ನುವ ಹಂಬಲ ನಿರಂತರವಾಗಿ ಮನದಲ್ಲಿ ಆಗಾಗ ಮೂಡಿ ಮರೆಯಾಗುತ್ತದೆ.


ಅದರಂತೆ ನಾನು ಸಹ ನಾಲ್ಕು ಸಾಲುಗಳನ್ನು ಯಾರಾದರೂ ನೋಡಿ, ಓದಿ ಮೆಚ್ಚಲಿ ಎಂದಲ್ಲ !!! ಆದರೆ ನನ್ನ ಮನದೊಳಗಿನ ಕಿಚ್ಚನ್ನು ಹೊರಹಾಕುವ ಏಕಮೇವ ಉದ್ದೇಶದಿಂದ ಬರೆದಿದ್ದೇನೆ, ಇದು ಜಂಭದ ಮಾತು ಎಂದು ಓದುಗರು ಪರಿಗಣಿಸಬಾರದು, ಕನ್ನಡಿಯೊಳಗಿನ ಸತ್ಯವನ್ನು ನಿರುಕಿಸಲು ಇನ್ನೊಬ್ಬರ ಪ್ರಮಾಣ ಅವಶ್ಯಕವಿಲ್ಲ ಎಂಬುದು ನನ್ನ ಭಾವನೆ. ಆದರೆ ನನ್ನೊಳಗಿನ ಲೋಪದೋಷಗಳನ್ನು ತಿಳಿಸಿದರೆ ಪ್ರಾಯಶಃ ಅವುಗಳನ್ನು ಮೀರಿ ನನ್ನ ಪ್ರತಿಬಿಂಬವನ್ನು ಸುಧಾರಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಪ್ರಯತ್ನವನ್ನು ನಾನು ಮಾಡಬಲ್ಲೆ ಎಂಬುದು ಒಂದು ಸಾಧ್ಯತೆ.





ನನ್ನೊಳಗಿನ .. .. .. ಅಂತರಾಳ


ನನ್ನೊಳಗಿನ ನಾನು
ನನ್ನನ್ನೂ ಮೀರಿ ಬೆಳೆಯುತ್ತದೆ
ಮೇರು ಪರ್ವತದ ತೆರದಿ
ಮದವೇರಿದ ಮದ್ದಾನೆಯಂತೆ
ಜಗವೆಲ್ಲವನು ಧಿಕ್ಕರಿಸಿ
ಮೆಲ್ಲಗೆ ಮತ್ತೇರಿಸಿ
ಉಸಿರುತ್ತದೆ "ಅಹಂ ಬ್ರಹ್ಮಾಸ್ಮಿ" ಎಂದು

ನನ್ನೊಳಗಿನ ನಾನು
ಮೋಹಪರವಶವಾಗಿ
ನಾನು, ನನ್ನದು, ನನ್ನಿಂದಲೇ
ಎಂಬ ಆತ್ಮರತಿಯಲಿ
ಹೊಸಕಿಹಾಕುತ್ತದೆ ನನ್ನತನವನು

ನನ್ನೊಳಗಿನ ನಾನು
ಕಾಮಪೀಪಾಸುವಾಗುತ್ತದೆ
ಆತ್ಮಶುದ್ಧಿಯ ಮರೆತುಭೌತಿಕ ಬಾಹ್ಯ ಶರೀರದ ಬಯಕೆಗಳ

ತೀಟೆ ತೀರಿಸಲು
ಕಾಮಾಂಧನನ್ನಾಗಿಸುತ್ತದೆ.
ಕೈ-ಬಾಯಿ ಕಣ್ಸನ್ನೆಗಳಲ್ಲಿಯೂ ಕಾಮನೆಗಳ ಕೆರಳಿಸಿ"
"ಕಾಮಾತುರಣಾಂ ನ ಲಜ್ಜಾಂ ನ ಭಯಂ"ಎಂಬಂತೆ
ಕಾಲದೇಶವನ್ನು ಮೀರಿ
ಬದುಕನ್ನು ಬೆತ್ತಲಾಗಿಸಿ ಬಯಲುಗೊಳಿಸುತ್ತದೆ

ನನ್ನೊಳಗಿನ ನಾನು
ಅಪರಿಮಿತ ಬಾಳ ಬಯಕೆಗಳ ತೀರಿಸಲು
ಬಾಧೆಗಳ ಬಗೆಹರಿಸಲು ಕ್ರೋಧದಿಂ ಅಬ್ಬರಿಸುತ್ತದೆ
ಪರಶಿವನ ಮೂರನೇ ಕಣ್ಣಿಗಿಂತಲೂ ತೀಕ್ಷ್ಣವಾದ
ಕ್ರೋಧ ಜ್ವಾಲೆಗಳನ್ನು ಪಸರಿಸಿ
ನನ್ನತನವನು ಜ್ವಲಿಸಿ ಬೂದಿಯಾಗಿಸುತ್ತದೆ

ನನ್ನೊಳಗಿನ ನಾನು
ಆಸೆಗಳ ಸುಳಿಯಲ್ಲಿ ಸಿಲುಕಿ
ಮಾನವೀಯತೆಯ ಮರೆತು
ಲೋಭದಿಂ ಫೂತ್ಕರಿಸುತ್ತದೆ
ನಶ್ವರದ ಹೆಣ್ಣು, ಹೊನ್ನು ಮತ್ತು ಮಣ್ಣಿಗಾಗಿ
ಹಂಬಲಿಸುತ್ತದೆ ಹಗಲಿರುಳು

ನನ್ನೊಳಗಿನ ನಾನು
ಅವರಿವರ ಏಳ್ಗೆಯನು ಕಂಡು ಕರುಬುತ್ತದೆ
ಮತ್ಸರದ ಬೆಂಕಿಯಲಿ ಕುಸಿಯುತ್ತದೆ
ಆತ್ಮವಂಚನೆಗೈಯುತ್ತದೆ
ಅಸೂಯೆಗೊಂಡು ಹಗಲಿರುಳು

ನನ್ನೊಳಗಿನ ನಾನು
ನಾನು ಯಾರು ? ನಾನು ಎಂದರೇನು ? ? ?
ನನ್ನೊಳಗಿನ ಮನಸೇ, ಕಾಮನೆಗಳೇ
ಅಥವಾ ನಶ್ವರವಾದ ಈ ಭೌತಿಕ ಶರೀರವೇ ?
ನನ್ನ ಅಂತರಾಳದಿ ಬೇರೂರಿರುವ ಅರಿಷಡ್ವರ್ಗಗಳ
ಮೀರಿ ನಿಂತಾಗಲೇ ಅರಿವಾಗುವುದು
ನನ್ನೊಳಗೆ ಇರುವ ನನ್ನತನದ ಸಾರ-ಸತ್ವ