ಸಂವಹನ

ಅಲ್ಲಿ ದೂರದಲ್ಲಿರುವ
ಮಾಮರದ ಅಡಿಯಲ್ಲಿ
ಮ್ಲಾನವದನಳಾಗಿ
ಕಾದಿರುವಳು ಅವಳು
ಅಶೋಕವನದಲ್ಲಿ
ಕುಳಿತಿರುವ ಸೀತೆಯಂತೆ

ಮನದಾಳದಲ್ಲಿ ತುಂಬಿರುವ
ತುಮುಲಗಳನು
ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳುವ ಹಂಬಲ
ಮೇಲ್ನೋಟಕ್ಕೆ ಶಾಂತಸಾಗರ
ಯಾವಾಗ ಸಿಡಿಯುವುದೋ
ಜ್ವಾಲಾಮುಖಿ
ವಸುಂಧರೆಯೂ ಅರಿಯಳು


ಅಲ್ಲಿ, ಅವಳ ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿ
ಕುಳಿತು ಕುಶಲೋಪರಿ
ಸಂಭಾಷಣೆಯ ಕೇಳುವ
ವ್ಯವಧಾನವಿಲ್ಲವೆನಗೆ
ಆದರೂ ಹರಿಯುತಿದೆ ನಮ್ಮಿಬ್ಬರಲ್ಲಿ
ಭಾವನೆಗಳ ಸಂವಹನ


ಅವಳಿಗೂ ಗೊತ್ತು ....
ಮನದ ದುಗುಡವ ಹೇಳಲು
ಮಾತುಗಳೇ ಬೇಕೆ ?
ಅರಿಯುವ ಮನ ಬೇಕು ಎಂಬುದು
ಅದೇ ನಮ್ಮಿಬ್ಬರ ತಿಳುವಳಿಕೆ
ಕಾಲ ಮೆಲ್ಲಗೆ ಸರಿಯುತಿದೆ.........