ಪಯಣ

ಕಾಲಡಿಯಲ್ಲಿ
ಭೂಮಿ ಜಾರುತಿದೆ
ಕಾಲಚಕ್ರದ
ಸುಳಿಗೆ ಸಿಲುಕಿ
ಜನ್ಮದಾರಭ್ಯದಿಂದ
ತೆವಳುತ್ತಾ ಸಾಗಿ
ಮಂಡಿಯೂರಿ
ಮತ್ತೆ
ಎದ್ದು ಓಡಾಡುವ
ಕಾಲಾಂತರದಿ

ಎಲ್ಲರೂ ನಕ್ಕು
ಗಲ್ಲ ಚಿವುಟಿ
ಮುಖದ ಚಂದ್ರಬಿಂಬದ
ಮಂದಹಾಸಕ್ಕೆ ಸೋತು
ಮುನ್ನಡೆಯುವ
ಕಾಲವೆಂದೋ
ಕಳೆದುಹೋಗಿದೆ

ಅತ್ತಿತ್ತ ಓಲಾಡುತ್ತಾ
ಎದ್ದು-ಬಿದ್ದು ನಡೆಯುವಾಗ
ಕೈಹಿಡಿದು ಮೇಲೆತ್ತಿ
ಮು್ನ್ನಡೆಸಿದವರು
ಯಾರು-ಯಾರೋ
ಹಿಂದಿರುಗಿ ನೋಡಿದಾಗ
ಅವರೆಲ್ಲರ ನೆರಳುಗಳು

ಹಸಿದು ಹಂಬಲಿಸಿ
ಕಂಬನಿಯ ಸುರಿಸಿದಾಗ
ಎತ್ತಿ ಬಿಗಿದಪ್ಪಿಕೊಂಡು
ಕೈತುತ್ತ ನೀಡಿ
ಉಂಬುದನೆ ಖುಷಿಯಿಂದ
ನೋಡಿ ನಲಿದವರು
ಬರೀ ನೆನಪುಗಳ ಲೋಕದಲ್ಲಿ

ಆಗಸದಗಲ
ಬಿದ್ದ ಬದುಕು
ಕಣ್ಣು ಹಾಯಿಸಿದತ್ತ ದಾರಿ
ಗಮ್ಯವರಿಯದ ಪಾಡು
ಗಮನಿಸಲರಿಯದ ಭಾವ
ಗುರುವು ಬೇಕು
ಸಂಗಾತಿ ಬೇಕು
ಗುರಿಯೆಡೆಗೆ ಸಾಗಲು....