ಮನೋಗತ

ಸಖೀ...

ಎನ್ನ ಮನವು ಹೀಗೆಯೇ
ನಿನ್ನ ನೆನಪಿನಲ್ಲಿಯೇ
ಪುಳಕಗೊಳ್ಳುತ್ತದೆ

ಮೊಗ್ಗು ಹೂವಾಗಿ ಅರಳುವ ತೆರದಿ
ಮೊಳಕೆಯೊಡೆಯುವ ನೆನಪು
ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಆವರಿಸಿಬಿಡುತ್ತದೆ
ಹೂವಿನ ಪರಿಮಳದಂತೆ

ಅರುಣೋದಯದಿ ಮೆಲ್ಲಗೆ ಬೀಸುವ
ಮಂದ ಮಾರುತದಂತೆ
ನಿನ್ನ ನೆನಪಿನಲ್ಲಿಯೇ
ಮನವು ಮುದಗೊಳ್ಳುತ್ತದೆ

ಹೂದೋಟದಿ ಮಕರಂದ ಹೀರಿ
ಹೂವಿನ ಸುತ್ತ ನರ್ತಿಸುವ ದುಂಬಿಯಂತೆ
ನನ್ನ ಅಂತರಂಗ ಸದಾ
ನಿನ್ನ ನೆನಪಿನ ಸುಳಿಯಲ್ಲಿ ಸುಳಿದಾಡುತ್ತದೆ

ಅಲ್ಲಿ-ಇಲ್ಲಿ ಉಲಿಯುವ ಹೆಂಗಳೆಯರ
ಮಧುರ ಕಂಠಗಳಲಿ
ನಿನ್ನ ನುಡಿಯೇ ಎನ್ನ ಕಿವಿಗಳಲಿ
ಒಡಮೂಡಿಸುತ ಪುಳಕಗೊಳ್ಳುತ್ತದೆ

ದಡವನಪ್ಪುವ ಶರಧಿಯ
ತೆರೆಗಳ ತೆರದಿ
ಮತ್ತೆ-ಮತ್ತೆ ಮರುಕಳಿಸಿ
ಎನ್ನ ಹೃದಯವನು ಮುತ್ತಿಕ್ಕುತ್ತದೆ